Leesautobiografie
Lezen is voor iedereen anders. Voor mij heeft het niet perse een heel grote rol gespeeld, maar ik heb het ook nooit erg gevonden om te lezen.

Mijn eerste herinnering van boeken is van toen ik ongeveer 6 was. Bijna elke avond werd er voorgelezen uit boeken, zoals ‘Bo en Lars op Zwemles’ van C. de Boer, ‘Zandtaartjes’ van Carry Slee en ‘We Zijn er Bijna’ van Carry Slee. Toen ik eenmaal wat ouder werd, begon ik ze ook zelf te lezen.

Toen ik wat beter begon te lezen, las ik vaak uit een dik boek vol met sprookjes met o.a. ‘Hans en Grietje’ en ‘Rapunzel’. Verder las ik ook nog veel uit boeken van Carry Slee. Daarvan was ‘Pluk van de Petteflet’ één van mijn favorieten, ook omdat mijn basisschool zelf ‘de Hasselbraam’ heette (nu de Kubus).

Het enige wat ik me nog herinner van de basisschool is dat er in groep 6 werd voorgelezen uit ‘Meester Jaap’. Verder is het nogal wazig.
Op onze basisschool waren er overigens niet zoveel boeken. We liepen altijd op een bepaalde middag naar de bibliotheek dichtbij de school. Daar mocht je zelf de boeken uitzoeken die je wilde.
In de eerste jaren pakte ik (o.a.) ‘Dolfje Weerwolfje’, dat is tenminste het enige wat ik me nog kan herinneren.
Toen ik iets ouder werd, pakte ik boeken zoals ‘100% Nina’ en ‘100% Lola’. Mijn smaak begon toen een beetje meer meisjesachtig te worden.
In de laatste jaren van de basisschool las ik vooral boeken van Carry Slee zoals ‘Spijt’, ‘Timboektoe’ en ‘Afblijven’.

Verder heb ik op de basisschool een paar keer meegedaan aan de jaarlijkse voorleeswedstrijd. Ik heb nooit gewonnen, maar vond het wel erg leuk om mee te doen.

Toen ik in de onderbouw van het voortgezet onderwijs zat, las ik niet zo heel veel naast wat we al moesten lezen voor school. Ik heb toen wel de hele Hongerspelen reeks gelezen van Suzanne Collins, ‘Kruistocht in Spijkerbroek’ van Thea Beckman, ‘Twilight’ van Stephanie Meyer en ‘Beautiful Creatures’ van Kami Garcia en Margaret Stohl.
Ik had voor mijn gevoel niet echt een voorkeur voor een bepaalde genre, ik las gewoon boeken die al populair waren.

‘Kruistocht in Spijkerbroek’ was het eerste boek die me opeens heel erg aansprak. Ik had nooit gedacht dat ik zo’n boek leuk kon vinden. Het boek gaat over een jongen die met een tijdmachine per ongeluk naar 1212 reisde en niet weet of hij ooit weer terug kon naar het heden. Ik vond het erg interessant om te lezen over een andere tijd.

Deze zomer heb ik ‘de Boekendief’ van Mark Zusak gelezen. Toen ik begon te lezen, viel het me direct al op dat dit boek anders was dan andere boeken. Het boek sprak me letterlijk aan en dat had een ander boek nog nooit gedaan. Het was geschreven in de ogen van de dood, wat heel dramatisch en donker klinkt, maar het niet was. De dood vertelde me hoe het zich voelde en vertelde ondertussen een verhaal dat zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal zelf vond ik ook erg mooi, maar hoe het werd verteld, was toch wel hetgeen wat me echt aansprak. Sommigen zouden kunnen zeggen dat het zelfs een beetje filosofisch was.

Het is nog afvragen welke boeken ik in de toekomst allemaal nog ga lezen. Misschien kan ‘de Boekendief’ nog overschreden worden.