Vakken
Engels
Frans
Duits
Spaans
Nederlands
Grieks
Portugees
Italiaans
Latijn
Japans
Biologie
Aardrijkskunde
Natuur- en scheikunde
Wiskunde, rekenen
Economie
Geschiedenis
Eigen methodes
Alle vakken
Home
›
Alle vakken
›
Eigen methodes
›
Straf(proces)recht
› 12 Hoorcollege 12
Helaas is de overhoormodule niet beschikbaar. Wel kun je deze lijst overhoren via StudyGo. Klik op 'Overhoren'
Straf(proces)recht
12 Hoorcollege 12
Jaar 1 (universiteit)
Link voor email / website
Link naar overhoring, zonder bewerk/reactiemogelijkheid (ELO)
Open met deze code de oefening in miniTeach
Twitter
Facebook
Google+
LinkedIn
Hoe is de vervolging op het delict belediging verandert? = Belediging is een delict waar niet veel belangstelling voor is. Qua strafmaar is het een van de lichtste feiten. Tot 2005 werd daar bijna niemand op vervolgd. Dat heeft er alles mee te maken dat er heel lang een sfeer geweest is van in beginsel mag je zeggen wat je wil. Tot Pim Fortuiyn kwam met free speech. Hij stond voor een zo groot mogelijke vrijheid voor kunnen zeggen wat je denkt en dat leidde tot zijn dood en dat betekende de ommekeer. Eigenlijk was dat al zichtbaar op de moord op Theo van Gogh: kun je wel alles zeggen of zijn er grenzen aan. 2005 is een breukjaar, want dan nemen ook de vervolgingen toe. T/m 2016 is het aantal vervolgingen op uitingsdelicten met 600% toegenomen. We pikken het opeens helemaal niet. En dat leidt tot heel veel jurisprudentie rondom belediging. En dat komt ook door de vervolgingen op basis van de groepsbeledigingen. En dat veroorzaakt nieuwe rechtspraak. De toename komt niet alleen door de vervolgingen maar de intolerantie in de samenleving is gedaald. We pikken het niet langer dat iemand iets tegen ons roept. Het delict Godslastering (art. 147 Sr) ging met in de tweede kamer over debatteren of ze het af moesten schaffen. Na een lang debat hadden ze besloten het te schrappen. Juist in de tijd dat men het niet meer pikt. De ene groep zei dat het om de God van Christenen gaat en dat de overheid dat niet hoeft te beschermen. De andere groep zei dat het niet geschrapt moest worden en dat andere goden er in opgenomen moest worden. Rutte wilde tegelijkertijd alle uitingsdelicten schrappen. En op social media was een enorme toename van schelden. En wat nog steeds heel gevoelig is is de Holocaust. Dat lijkt een uitzondering te zijn. Dan wordt er nog altijd streng gereageerd. Waarin staat het delict beledigen? = Artikel 7 grondwet. En het wetboek van strafrecht. Welke drie groepen uitingsdelicten zijn er die belediging als bestanddeel hebben? = 1. De klassieke beledigingsdelicten: Smaad (art. 261 Sr), Laster (art. 262 Sr), Eenvoudige belediging (art. 266 Sr), Belediging van een ambtenaar in functie (art. 267 Sr). Jurisprudentie over wanneer een ambtenaar in functie is. Anders is het eenvoudige belediging.2. Discriminatiedelicten: artikel 137c Sr discriminatie groep mensen, artikel 137d Sr aanzetten tot discriminatie, artikel 137e Sr openbaarmaking discriminatie. Openbaarmaking moet je vooral lezen als op het internet gooien. 3. Delicten uit de restgroep: artikel 111 Sr belediging Koning (‘Fuck de Koning’), artikel 113 Sr belediging leden Koninklijk Huis, artikel 118 Sr belediging bevriend staatshoofd. Er zijn partijen die het delict majesteitsschennis willen afschaffen en er zijn partijen die daar tegen zijn. Afgelopen maand is er een compromis gemaakt en dat gaat naar de eerste kamer. Deze groep gaat verdwijnen en die gaat naar groep 1 toe. Dat moet de eerste kamer nog beslissen. De kenmerkende factor bij al deze drie groepen is dat het allemaal gaat om beledigen. Wat is nou het rechtsgoed dat wordt beschermd bij de klassieke beledigingsdelicten? = De aanranding van iemands eer en goede naam. Er is nog wel een tijd onderscheid geweest tussen eer en goede naam, maar dat is compleet vervaagd. Wat is nou het rechtsgoed dat wordt beschermd bij de restgroep? =. Het heeft ook iets met eer en goede naam te maken, maar als je goed kijkt gaat het bij die restdelicten niet zo zeer om de eer en goede naam van de mens die erachter zit, maar om diens staatsrechtelijke positie. Daarom vinden velen dat ze het niet af moeten schaffen, want het gaat niet om Willem Alexander, maar de koning der Nederlanden en wie dat is maakt niet uit. Er is maar één keer een arrest geweest hiervan: arrest Johnson Moordenaar. Dat was de president van de VS. Iemand riep dat hij een moordenaar was. Dat was het enige arrest dat we hadden over een bevriend staatshoofd. Later zijn er twee arresten bij gekomen. Iemand die een tampon naar de gouden koets gooide. Een ander gooide een waxinelichthouder naar de gouden koets. Het gaat dus niet om de mensen, maar positie en de koets is een symbool voor die positie. Wat is de ratio van de discriminatiedelicten? = Het aantasten van de eigenwaarde of het in diskrediet brengen van een groep van mensen. Dit is een ingewikkeld artikel, omdat je een groep mensen moet beledigen. De ratio van de groep mensen verschilt per delict, maar ze hebben allemaal beledigen. Beledigingsdelicten zijn wel het minst zwaar, maar er is een uitzondering op dit delict. Hier wordt wel echt op vervolgd en ze zijn veel strenger. Wat is beledigen? = De wet definieert nergens wat beledigen is. De wet kon het niet definiëren, want het gaat om eer, goede naam, eigenwaarde, etc. Dat zijn moeilijke begrippen. Meestal aangeduid met het respect waar een mens aanspraak op mag maken. Een belangrijk arrest is die van 1988 waarin de Hoge Raad iedere gedraging belediging heeft genoemd als iemand (publiekelijk) iemand in een ongunstig daglicht heeft willen stellen, want dat is een aantasting van eer en goede naam. Uitzondering in het tweede arrest (van 2001): soms is er sprake van bijzondere geschreven strafuitsluitingsgronden. Hier heb je er eentje: je bent niet strafbaar als je openlijk kritiek hebt op een overheidsorgaan in het kader van een democratisch debat wat er speelt, want ook overheidsorganen kunnen worden beledigd. Die meneer uit dat arrest had een brief gestuurd naar de gemeenteraad en de leden beledigd van huichelarij, schijnheiligheid en corruptie. De Hoge Raad zei dat zij ook beledigd konden worden. Om hier voor in aanmerking te komen moet er beroep worden gedaan op artikel 266 lid 2 Sr, want de strafrechter doet het niet ambtshalve. Dit is een strafuitsluitingsgrond waarbij je straffeloos kritiek kunt uiten op de overheid. Belediging is meer dan enkel een scheldwoord. Zelf een belediging in daden is mogelijk. Hoe gaat de rechterlijke toetsing van belediging? = De rechter ging anders toetsen dan de wetgever wilde. . De wetgever heeft nooit de bedoeling gehad om maar al te makkelijk een strafrechtelijk instrument te geven om iemand aan te pakken die iets onaardigs heeft gezegd. In de wetsgeschiedenis staat dat lange tenen niet moeten leiden tot straf. De wetgever wilde een abstracte toetsing, maar de rechter ging compleet toetsen en de context beoordelen waarin uitingen werden gedaan. De contextuele toetsing. Schelden heeft een formele en een inhoudelijke kant. De vorm is uitspraak: uitvaren, uittieren. En de Hoge Raad lijkt vooral naar de inhoud te kijken. Aanwijzing dat voor belediging ook nodig is dat je op heftige en ruwe toon iemand uit moet schelden is niet aanwezig in jurisprudentie. Zelfs al zeg je het zachtjes. Welke soorten beledigingen worden er aan de rechter voorgelegd? = Dat zijn beledigingen in woord: verbaal, maar de rechter accepteerde ook non verbale beledigingen: beledigingen door feitelijkheden. Kijkend naar de inhoud van de belediging, verbaal of non verbaal zie je een drietal varianten: 1. Denigrerende belediging: kleinerend, geringschattend; 2. Minachtend: zit al een gradatie maar kwaadaardigheid in. 3. Intellectuele variant. De eerste top 5 delicten vallen onder de denigrerende, minachtende belediging. Wat is de top vijf beledigingen tegen politieagenten? = 5. Erkende scheldwoorden. 4. Het animale repertoire. 3. Het toewensen van ziektes. 2. Belediging die bestaat met gewenste geslachtsgemeenschap met moeder/dochter etc. ‘fuck you’. 1. ‘Homo’. De uitlating homo of homofiel is op zichzelf niet beledigend volgens de Hoge Raad. 1. Het beledigende karakter ontstaat voor bijvoeglijke naamwoorden of 2. door de context. De contextuele belediging is minder duidelijk. Arrest uit 2004. Een man ging stappen met vrienden en had al wat gedronken en hij was te voet. Hij ging rond half 6 naar huis. Hij moest plassen en hij haalde thuis niet. Het speelde zich 300 meter van zijn woning af. En er kwam een politieagent aan en die spreekt hem aan. De man rende naar binnen en riep ‘homo’ uit het raam. De Hoge Raad vond de uiting de strekking hebben om aan te randen in eer en goede naam. De feiten in de zaak van deze wildplasser laten de risico’s zien van de contextuele toetsing, want wat is nou de context geweest in deze zaak. De zaak sluit niet uit dat de verdachte de man herkende als agent, want hij was dronken. Misschien dacht de verdachte dat de agent belangstelling had voor het voor wildplassen noodzakelijke orgaan. De uiting ‘homo’ heeft nooit iets te maken met seksuele aard. Bij het woord ‘pedo’ wel. Wat zijn verbale intellectuele beledigingen? = De minachting zonder scheldwoorden laten zich niet zo makkelijk bediscussiëren. Een klassieker is het betwijfelen van het opleidingsniveau van de agent. ‘Sukkel’, ‘loser’, ‘slimpie’, etc. ‘Jij mocht gister zeker niet over je wijf heen?’ ‘Wilders-vriendje’. Er is een hype geweest van het woord ‘mierenneuker’. Er was een stortvloed aan uitspraken. De Hoge Raad vormt dezelfde lijn als bij het woord ‘homo’. Mierenneuker is op zichzelf geen scheldwoord, maar een woord voor een pietje precies. Maar het kan wel beledigend worden door de context (mierenneuker 1). De toevoeging van het woord eikel, maakte het woord mierenneuker beledigend (mierenneuker en eikel). Hierna komen nog de arresten mierenneuker 2,3 en 4 en daarna gaat de Hoge Raad akkoord met het woord mierenneuker beledigend door context. Wat is non-verbale denigrerende, minachtende belediging? = De rechter is al heel snel ook non verbale uitingen als beledigingen gaan zien: bespugen van agent, ook als je het niet raakt, uitlachen. Het spugen tegen de politieauto was te weinig voor beledigen. Uitsteken tong en het maken van een lange neus. Zoenen politieagente. Het quasi stotterend spreken tegen iemand met een spraakgebrek, tonen van ontbloot achterwerk. Het zijn alleen maar mannen die dit doen. Het brengen van de Hitler-groet. Het maken van pijpbewegingen. Middelvinger opsteken. Wat zijn non- of quasi verbale intellectuele beledigingen? = Bijv. Buitenlandse scheldwoorden. Belediging door combinatie uiting en gebaar. Iemand die tijdens uiting die niet direct belediging was en een zakje kattenpoep gaf. Samen was dit belediging. HR 9 oktober 2001, LJN AB2939. Ostentatieve gebaren: Tegen gevangenisbewaarder: ‘Aan alles komt een einde’ met daarbij ostentatief over kruis bewegen. En een meneer die ongeveer hetzelfde zei, maar met hand over keel ging werd vervolgd wegens bedreiging. De contextuele toetsing heeft het gevaar dat iets te snel belediging is. Bijv. bij kleding. Als je veroordeeld wordt voor belediging, maar het was kritiek op de overheid wat moet je dan doen? = Dan moet je zelf een beroep doen op artikel 266 lid 2 Sr, want de rechter toetst niet ambtshalve. Wat is belediging van een groep mensen? = Niet de bedenkelijkheid van iemands mening over een groep mensen, maar het openbaar maken daarvan. Iemand schreef dat homohuwelijk homoseksualiteit gelijk stelt aan heteroseksualiteit en dat dat hetzelfde is als mishandeling gelijkstellen aan verpleging etc. Geen veroordeling want dit is bijdrage aan maatschappelijk debat. Ander arrest: waarom zou homo beter zijn dan dief. Vrijspraak, want de politicus had slechts geloof geuit (christendom) en de vergelijking was geen belediging. De dominee die Homos beledigde en zich beriep op bijbel en een Imam die zich beroep op koran werden vrijgesproken vanwege maatschappelijk gebat. Arrest: een hele mooie, maar vooral heteroseksuele Adam en Eva voor Amsterdam: dat was wel strafbaar. Want als politicus moest hij voorbeeld nemen. Als je vanuit geloof of beroep een bijdrage levert aan maatschappelijk debat en je doet dat niet onnodig grievend en je draagt niet bij aan onverdraagzaamheid dan mag het. En als je niet bijdraagt aan maatschappelijk debat of wel aanzet tot onverdraagzaamheid, dan is het wel beledigend. Arrest 2016 over een rap: Is hier sprake van rassendiscriminatie? De Hoge Raad zegt dat je ‘ras’ moet uitleggen volgens verdrag van New York en onder ras wordt huidskleur, afkomst of nationale of ethische afstamming verstaan. Dit was dus belediging van ras. En in de Wilders zaak speelde dit ook. De verdediging probeerde dit arrest aan het kantelen te krijgen. De Hoge Raad heeft op 10 april het arrest van Ali B en Mustapha bevestigd. Het heeft dus weinig kans van slagen. Een ander hoofdstuk is hoe om te gaan met schrijvers en romanfiguren. Vrijspraak want de uiting van een romanfiguur mogen niet aan de schrijver worden toegerekend als dat hilarisch of cynisch is bedoelt. Ander arrest over humor of niet: waardebon, gratis naar Marokko. Er was soort loterij bedacht met een echt telefoonnummer en die persoon vond dat niet leuk. Ander arrest: centrum-Democraten. Geldt terugtred bij belediging? = Een vrouw in Den Bosch werd een radio-interview afgenomen over het wegpesten van een Somatisch gezin. Ze zei dat als er weer een gezin daar kwam wonen ze een spandoek had met de tekst dat Hitler er een paar vergeten was. Ze had meteen spijt en ze vroeg of het niet uitgezonden mag worden. Dat deden ze toch. Het Hof oordeelde dat ze dat van te voren had moeten zeggen. De Hoge Raad zei dat haar opzet niet was om het openbaar te maken. Ze kreeg ook meteen een microfoon onder haar neus gedrukt bij de voordeur, dus ze werd overvallen. Mag je een religie beledigen? = Je mag alle kritiek op een godsdienst hebben, maar je mag het nooit richten op de gelovigen zelf. Dat is Wilders 1. Het ging over religiediscriminatie. Het belangrijkste arrest is van 10 maart 2009: stop het gezwel dat Islam heet. Wat is de conclusie bij belediging? = Er wordt in dit land wat afgescholden, beschimpt en gevloekt. Dit blijkt van alle tijden en is nauwelijks reden voor opwinding. Bij belediging is de context bepalend. De uitdrukking dat schelden geen zeer doet, vindt in de strafrechtspraak geen gehoor. Het kost de verdachte alleen (veel) geld. Wat is de conclusie van het strafrecht? = Het strafrecht herstelt norminbreuken, maar van het strafrecht kan nooit worden verwacht dat het de beschaving overeind houdt.
Ingezonden op 09-06-2018 - 1073x bekeken.
Nog niet genoeg stemmen voor waardering: geef je mening!
voting system
1
2
3
4
5
Maak gratis account aan
Toon volledig menu
Door deze site te gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies voor analytische doeleinden, gepersonaliseerde inhoud en advertenties.
Meer informatie.
Overhoor en verbeter je talenkennis op woordjesleren.nl. De grootste verzameling van Franse, Engelse, Duitse en anderstalige oefeningen. Naast talen zijn ook andere vakken beschikbaar, zoals biologie, geschiedenis en aardrijkskunde!