Vakken
Engels
Frans
Duits
Spaans
Nederlands
Grieks
Portugees
Italiaans
Latijn
Japans
Biologie
Aardrijkskunde
Natuur- en scheikunde
Wiskunde, rekenen
Economie
Geschiedenis
Eigen methodes
Alle vakken
Home
›
Alle vakken
›
Eigen methodes
›
Hedendaagse politieke filosofie
› 11 College 11
Helaas is de overhoormodule niet beschikbaar. Wel kun je deze lijst overhoren via StudyGo. Klik op 'Overhoren'
Hedendaagse politieke filosofie
11 College 11
Jaar 2 (universiteit)
Link voor email / website
Link naar overhoring, zonder bewerk/reactiemogelijkheid (ELO)
Open met deze code de oefening in miniTeach
Twitter
Facebook
Google+
LinkedIn
Wat is het feminisme? = Het feminisme ligt in het verlengde van de eenzijdige benadering van de basisstructuur. Ze hebben aandacht voor culturele patronen en rolverdelingen, in plaats van alleen juridische regels. Veel regels zijn niet expliciet discriminerend, maar er kan toch discriminatie uit voort komen. Ze hebben kritiek vanuit het feminisme op de rechtvaardigheidsethiek. Voornamelijk vanuit de zorgethiek. De zorgethiek legt veel meer de nadruk op het ontwikkelen van morele disposities. Veel meer gericht op de context en de complexiteit van de situatie. Wat betreft de concepten is het veel meer verantwoordelijkheden en relaties. Een essentieel punt is dat de zorg is gericht op de noden van burgers. Problemen met noden: het risico is dat mensen eisen stellen aan jou. Iets kan als een nood gepresenteerd worden, maar dat wil niet zeggen dat dat een legitieme claim is op jou, volgens Kymlicka. Iedereen kan claims op jou leggen vanuit hun beeld wat noden zijn. Gevaar op overload: dat jij te veel met noden van anderen bezig bent en je te weinig tijd hebt voor je eigen projecten. Wat is multiculturalisme? = Dat woord wordt in deze samenleving niet meer gebruikt, alleen als scheldwoord. Er zijn heel veel negatieve associaties mee waarbij de samenleving is opverdeeld in meerdere samenlevingen die naast elkaar leven en dat de linkse elites naïef zijn en het zien als een verrijking. Veel associaties met zijn term zijn niet terecht. Welke vormen van diversiteit zijn er? = 1. Pluraliteit: modiveringsprocessen: langzame verschuiving naar een functioneel gedifferentieerde samenleving: verschillende maatschappelijke functies gaan volgens eigen regels functioneren, zoals winst maken. Dat betekent dat ook de kerk een subsysteem is naar de anderen (eerst overkoepelend). Dat betekent dat heel veel dingen over wat het goede leven is, niet meer door een overkoepend iets wordt bepaald. Dat is was liberalisten ook willen. Pluraliteit ontstaat gewoon en is geen visie. 2. Multiculturaliteit: verplaatsing van groepen burgers, of het nu vluchtelingen, voormalig slaven, immigranten zijn. Het is een diversiteit die ontstaat doordat groepen burgers zich verplaatsen. Migratie is iets van alle tijden. Als je naar de geschiedenis kijkt, zie je verschillende migratiegolven. Na de tweede wereldoorlog is migratie omhoog gegaan en vooral de lange afstanden. Toen hadden we werknemers nodig die haalden we uit andere landen. Er is een ander klimaat, maar we krijgen te maken met vergrijzing dus zullen verschillende arbeidsplaatsen weer gevuld moeten worden. 3. Multiculturalisme: het is een visie en wil iets verdedigen. Het stelt vast dat er sprake is van multiculturaliteit en gaat verder dan het klassieke liberale antwoord op diversiteit. Het klassieke liberale antwoord op diversiteit: burgers hebben recht hun vrije leven in te richten en de overheid moet neutraal zijn, want ander komt de autonomie van burgers in het geding. Volgens multiculturalisme gaat dat niet genoeg, omdat het idee van neutraliteit een illusie is. Ze stellen ter discussie dat de overheid cultureel neutraal is. De overheid is weldegelijk cultureel ingevuld en dat betekent dat de groepen die niet in die cultuur passen een achterstand hebben. Als je die groepen wil marginaliseren (wat stabiliteit oplevert) moet je kijken hoe je die groepen kunt accommoderen in een bestaande cultuur, want er is een cultuur. Je bent niet neutraal als land. Wie is Will Kymlicka? = We hebben hem van het handboek. Het is niet alleen de schrijver van een bekend handboek van de politieke filosofie, maar ook de belangrijkste auteur over het onderwerp multiculturalisme. Er zijn wel andere auteurs ook. Veel uit Canada. Canada is ook een complex land, dus het is niet gek dat veel denkers over multiculturalisme uit Canada komen. Wat is de kern van Kymlicka’s theorie over multiculturalisme? = Als je de term weg haalt, haal je het type van beleid niet weg. Multiculturalisme gaat samen met een robuust nationalisme en dat komt omdat nationalisme niet onpartijdig is, maar uit gaat van een cultuur. De ondertitel van zijn boek verraad al wat hij wil doen. Het is een liberale theorie. Dus Kymlicka is een liberaal en een liberaal hecht grote waarde aan individuele vrijheid. Om vrij te zijn, heb je een culturele keuzecontext nodig. Het is een cultuur die hij naar voren brengt als een keuzecontext. Cultuur is een primair goed. Dat is ook zijn kritiek aan Ralws. Om vrijheid te waarborgen heb je een culturele keuzecontext nodig. Ook minderheden moeten vrij kunnen zijn. Dan moet je rekening houden met dat ook zij een culturele keuzecontext moeten hebben om mee uit de voeten te komen. Dit is eigenlijk de kern van die verdediging van minderheidsrechten. Wat is cultuur volgens Kymlicka? = Hij noemt cultuur een maatschappelijk cultuur. En het kernmerk van een maatschappelijke cultuur is een heel vol cultuur concept. Het is meer dan alleen normen en waarden. Het is een institutionele cultuur, waarin een taal wordt gesproken, etc. Het is de cultuur van landen. Zijn stelling is dat alleen omdat we deel uitmaken van een maatschappelijke cultuur hebben we bepaalde opties en zien we die opties als betekenisvol. Het is essentieel dat de opties die er zijn voor jou ook betekenisvol zijn. Dat is wat die cultuur doet. Waarom is cultuur van belang volgens Kymlicka? = Die is van belang zoals inkomen van belang is. Wat voor leven je ook gaat leiden. Je moet op een bepaalde manier ingebed zijn in een culturele context. Hegel: gesitueerde vrijheid. Dit is waar Kymlicka door geïnspireerd is. Je bent niet vrij als je niet bent ingebed in een cultuur, dus vrijheid is gesitueerde vrijheid. Dus als minderheden zich niet thuis voelen in een cultuur dan is hun vrijheid in het geding. Dan hebben zij geen betekenisvolle opties. Dat betekent dat minderheidsrechten die culturele context betekenisvol proberen te maken voor bijv. opties toe te voegen. En de logica is niet zo zeer of wij het als dominante samenleving een waardevolle toevoeging aan de cultuur vinden. Dat doet er niet toe want het is een belangrijke waarde van die cultuur. Het is een instrument. Hij benadrukt steeds dat het de instrumentele en niet de intrinsieke waarde is van cultuur die belangrijk is. Een voorwaarde voor cultuur van belang vinden is dat je je er mee identificeert. Je kunt dus niet zeggen dat die persoon toch een cultuur tot zijn/haar beschikking heeft en dat is toch voldoende, waarom eigen cultuur? Omdat die persoon zich niet identificeert met die cultuur en het niet als eigen cultuur ziet. Welke twee typen minderheden zijn er volgens Kymlicka? = Hij maakt een onderscheid tussen keuze en omstandigheid. Het idee is dat bij maatschappelijke ongelijkheid je er zelf voor gekozen hebt, bijv. doordat je minder werkt. Dat vinden we aanvaardbaar. Maar bij zaken waar je niets aan kan doen, als daar ongelijkheden uit voortkomen is dat wel een probleem, want daar ben je niet verantwoordelijk voor Dworkin. Je ziet dat onderscheid bij Cohen en Kymlicka terugkomen. Het heeft te maken met het onderscheid tussen keuze en omstandigheid en twee typen minderheden. 1. Nationale minderheden: bijv. de Friezen in Nederland, de Vlamingen in België. Ze zijn niet geëmigreerd, maar omdat ze tegen hun wil in in een maatschappelijke cultuur zijn betrokken waar ze zich niet mee kunnen identificeren. Omdat er geen sprake is van een keuze, maar zo toch achtergesteld zijn, hebben ze vergaande rechten: zelfbestuursrecht: zelf beleid uitzetten. Soms willen dat soort minderheden helemaal loskomen. Dan willen ze zich afscheiden. Dan is er geen multiculturalisme, maar twee staten. 2. Immigranten en etnische minderheden (Kymlicka gebruikt deze termen als synoniemen). Immigranten kiezen er voor te emigreren naar een land waar al een maatschappelijke cultuur is. Meestal is dat vrijwillig. De achterstand die ontstaan zijn het gevolg van de eigen keuze om te emigreren. Ze moeten daarom anticiperen op een bestaande samenleving en hebben geen recht op zelfbesturing. Dat vragen ze ook niet en ze zijn er vaak ook te verspreid voor. Ze moeten zich aanpassen (niet volledig assimileren), maar wat die maatschappij moet doen is ook ruimte maken voor die minderheden en hun maatschappelijke cultuur moet verrijkt worden met opties, waardoor de minderheden beter kunnen integreren. Er moet ruimte worden gemaakt om de integratie mogelijk te maken: poly-etnische rechten. Wat voor rechten zijn poly-etnische rechten? = Dingen toestaan zodat immigranten meer opties krijgen. Want de regering en de samenleving is niet neutraal. Toestaan van dubbele nationaliteit is ook een belangrijke erkenning. Het idee van het multiculturalisme is niet dat ze moeten integreren, maar dat je het integreren mogelijk maakt. Dubbel paspoort en andere rechten is om er voor te zorgen dat mensen zich meer thuis voelen. Dit gaat om lagere wetten en regelgeving, niet om de grondwet. Het doel is integreren in bestaande instituties en niet zelfbestuur. Hij vindt dat vluchtelingen als immigranten behandeld moeten worden al hebben ze wel recht op een eigen maatschappelijke cultuur, omdat zij er niet voor gekozen hebben. Zij zouden bestuursrecht mogen hebben, maar dat is niet realistisch. Kymlicka ziet cultuur als grenzen van de staat, maar culturen trekken zich vaak niets aan van de staatsgrenzen. Het is dus niet zo dat wanneer een vluchteling uit zijn/haar land vlucht diegene ook uit de cultuur moet vluchten. Later heeft hij meerdere categorieën minderheden voorgesteld, maar dit is wel de achtergrond nog. Met welke dingen moet je volgens Kymlicka wel rekening houden bij multiculturalisme? = Minderheidsrechten kunnen niet worden gebruikt om vrijheid te onderdrukken. Bijv. vrouwenbesnijdenissen. Dat past niet binnen liberale ideeën. Interne restricties kunnen we niet verdedigen. Externe protecties kunnen we wel verdedigen: druk van buitenaf en dat een minderheid toch eigen taal houdt, bijv. Vlaanderen. Ze beschermen juist de culturele voorwaarden voor autonomie. Waar legt Kymlicka de grens? Je kunt geen harde grens trekken wanneer iets een interne restrictie is en wanneer het externe protecties is. In Franse scholen zijn hoofddoeken verboden omdat men de indruk kreeg dat meisjes onderdrukt werden om een hoofddoek op te doen.Kymlicka maakt ook een onderscheid tussen nationale minderheden. Mag je hen wel de interne restricties verbieden? Je mag niet zeggen dat ze het niet mogen, omdat ze zichzelf besturen. Je kunt wel proberen druk uit te oefenen met zo’n groep door bijv. economische sancties. Tenzij het echt om schending van mensenrechten gaat, dan moet je wel ingrijpen. 2. Immigranten en asielzoekers: Immigranten hebben geen recht op zelfbestuur, want zij kiezen er voor. Wat moeten we dan met vluchtelingen doen. Zouden vluchtelingen niet recht hebben op een eigen maatschappelijke cultuur? Ja, maar je kunt niet van het gastland eisen dat ze dat voor hen organiseren, want zij zijn niet schuldig aan de situatie en als je dat verplicht, wil geen enkel land meer vluchtelingen opnemen. Het verschil tussen vrijwillige en onvrijwillige immigranten is ook niet scherp. Hadden economische vluchten de keuze om in hun eigen land te blijven? Zeker niet omdat er ook sprake is van ongelijke verdeling van hulpbronnen. Rijke landen hebben veel te veel hulpbronnen toe-eigenen. Kun je als liberaal wel groepsrechten verdedigen volgens Kymlicka? Het gaat hen toch om individuele rechten? = Kymlicka zegt dat hij groepsrechten kan verdedigen, omdat het individuele recht (anders dan bij communitaristen) niet ondergeschikt raakt aan de groepsrechten. Is Kymlicka geen cummunitarist? = Kymlicka zegt dat het verschil tussen hem en communitaristen is, dat hij niet zegt dat sommige culturele waarden zo fundamenteel zijn dat je je er niet los van kunt maken. Daar heeft Kymlicka problemen mee, omdat dat betekent dat je sommige waarden niet in twijfel mag trekken, omdat die te fundamenteel zijn voor de identiteit. Hij gelooft ook niet dat sommige waarden te fundamenteel zijn. Je kunt niet je hele cultuur volledig ter discussie stellen en objectief bekijken, want daarvoor zit je er te diep in. Maar je kunt wel degelijk bepaalde waarden ter discussie stellen en objectief bekijken. Cultuur is een primair goed, geen common good. Veronderstelt multiculturalisme geen cultureel essentialisme? = Culturen zijn overlappend. Het hele idee dat je ze kunt tellen en onderscheiden is problematisch. Het belangrijkste is dat je keuzemogelijkheid divers blijft. En de invloed van buitenaf afsluiten is problematisch, want dan beperk je je te veel. Kymlicka: 1. van nationale culturen kun je zeggen dat ze te tellen en af te scheiden zijn, maar dat kun je niet zeggen van etnische minderheden. 2. En als het gaat over nationale minderheden is het niet zo dat het feit dat we kunnen leren van andere culturen dat niet betekent dat we een maatschappelijke cultuur hebben of zoiets.
Ingezonden op 25-06-2018 - 1037x bekeken.
Nog niet genoeg stemmen voor waardering: geef je mening!
voting system
1
2
3
4
5
Maak gratis account aan
Toon volledig menu
Door deze site te gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies voor analytische doeleinden, gepersonaliseerde inhoud en advertenties.
Meer informatie.
Overhoor en verbeter je talenkennis op woordjesleren.nl. De grootste verzameling van Franse, Engelse, Duitse en anderstalige oefeningen. Naast talen zijn ook andere vakken beschikbaar, zoals biologie, geschiedenis en aardrijkskunde!